Erbo-de-taurèu(-de-la-genèsto)
Orobanche rapum-genistae
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche du Genêt.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu raro au nostre, parasito li genèsto, eici lou tiro-biòu, Genista hispanica, majamen sus sòu séusous. Es uno planto pulèu forto emé uno longo enflourejado. Se recounèis à si flour roso veinado, à sis estigmate jaune, e si estamino estacado à la baso di petalo e pelouso-glandulouso (fielat). Apoundèn que li bratèio bruno se vèson bèn sus lou dessubre.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 17 à 25 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 1300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Bos clar
- Relarg à jóuinis aubret
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco-Ouèst
Ref. sc. : Orobanche rapum-genistae Thuill., 1799
Ambrouècha
Rubus saxatilis
Rosaceae
Nom en français : Ronce des rochers.
Descripcioun :L'ambrouècha, coume se dis dins l'Ubaio, es un róumi que trachis en mountagno entre li pèiro o li pelouso, souto li bos clar e dins li gaudre. Èi lou soulet róumi que fai de fru roujo ; li dardaioun soun pas bèn fort e li ramo que rebalon au sòu fan fin qu'à 60 cm de long. Li flour, pulèu pichoto, se duerbon pas gaire. I'a pas trop pèr s'engana.
Usanço :Sara peréu escricho dins quàuqui tèms.
Port : Aubret
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rubus
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Bos clar
- Roucas
- Gaudre
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Rubus saxatilis L., 1753